Интересен потсетник за фабрика што работела во Југославија беше објавен на Фејсбук страница.
Зборуваме за познатата Југопластика, а на споделената фотографија се прикажани работнички како шијат чанти од Адидас за извоз.
Меѓу многу жители на поранешната држава, Адидас претставуваше еден вид феномен во еден период, кој можеби не е споредлив со какво било влијание на бренд во подоцнежна ера во овие области, што зборува за популарноста на овој бренд.
Чанти, патики и друга спортска опрема што има три цртички на неа, дизајнирани од Адидас, беа тренд во редовите на фармерките од Трст.
Велат дека фасцинацијата со Адидас била толку голема што дури од 1950 до 1990 година, спортската опрема за нашата национална фудбалска репрезентација ја произведувал Адидас.
Југословените беа среќни да носат облека и обувки од германски брендови со локален печат. Во времето на затворениот и строго контролиран пазар, странските брендови беа минимално увезени. Сепак, и покрај ова, југословенската индустрија беше развиена.
СФРЈ произведувала повеќе од 50 брендови за Европа и светот, а еден од нив бил познатиот Адидас.
Југословенската индустрија се темелеше на моделот дека ако странска компанија сака да ги продава своите производи на нашиот (југословенски) пазар, тогаш тие стоки мора да се произведуваат тука. Државните претпријатија воспоставија соработка со брендови на светскиот пазар, склучија договори за лиценцирање и производство за југословенскиот пазар.
Во овој поглед, во Југославија, култен светски бренд беше купен како домашен производ.
Југопластика произведуваше 4,5 милиони спортски торби „Адидас“ годишно, тие беа извезени и во Западна и во Источна Европа.
Во овие области, врската со Адидас е подлабока од нивото на почит и допаѓање. Тука, поради својот квалитет и старите заслуги, Адидас е сакан и со право му се верува – го додадоа фактот дека постарите сограѓани сè уште се повикуваат на времето кога германскиот бренд беше главен моден детаљ за оние на кои им се допаѓаше овој вид облека.