Глобалните промени што се одвиваат со голема динамика неминовно ја наметнуваат потребата од нивно следење и анализа на потенцијалните последици врз македонската економија. Се сеќаваме на распадот на комунизмот, кога нашето тогашно раководство реагираше целосно неподготвено. Влеговме во процесот на независност без јасна економска визија и без стратегија за суверена држава. Последиците беа тешки – хиперинфлација, економски пад и осиромашување на населението пишува поранешниот министер за финансии Кирил Миноски.
Денес, повторно сме пред потенцијално турбулентен период – но дали сме подготвени?
Клучни глобални фактори и нивното влијание:
1️⃣ Трговија и царини – Доколку администрацијата на Трамп повторно воведе високи царини на производи од ЕУ (автомобили, челик, земјоделски производи), тоа ќе го намали европскиот извоз, создавајќи тензии во трговските односи и можни нови преговори во корист на САД.
2️⃣ Енергија и климатска политика – Зголеменото користење на фосилни горива во САД може да предизвика пад на глобалните цени на енергенсите, што ќе влијае на инвестициите во зелената транзиција. Исто така, ќе ја доведе во прашање меѓународната соработка околу намалување на емисиите на јаглерод диоксид.
3️⃣ Инвестиции и финансиски пазари – Доколку економскиот раст во САД доведе до повисоки каматни стапки, доларот ќе зајакне, правејќи го европскиот извоз помалку конкурентен. Политичката неизвесност може да влијае на стабилноста на финансиските пазари во ЕУ.
4️⃣ НАТО – Во претходниот мандат, Трамп ја критикуваше ниската воена потрошувачка на ЕУ. Можно е нов притисок врз членките да ги зголемат трошоците за одбрана, што ќе се одрази и на македонскиот буџет.
5️⃣ САД-Кина односи – Ако се наметнат нови технолошки рестрикции за Кина, европските компании би можеле да се соочат со дополнителни предизвици.
6️⃣ Даноци и конкуренција – Намалувањето на даноците во САД може да ги привлече европските бизниси да го преселат своето производство и дирекции таму, што би ја ослабнало економијата на ЕУ.
Како ова ќе се одрази врз Македонија?
📉 Намалената економска активност во ЕУ значи помала побарувачка за македонскиот извоз, со оглед дека ЕУ е главен трговски партнер. Ова ќе влијае на постојните странски инвеститори (претежно во автомобилската индустрија) и ќе го отежни привлекувањето на нови.
📈 Јакнењето на доларот ќе значи поскап увоз на енергенси и суровини, што ќе придонесе за инфлација.
🍞 Зголемувањето на цените на храната е особено ризично, бидејќи 40% од трговскиот дефицит доаѓа од увозот на храна.
💰 Зголемувањето на воените трошоци ќе значи пренасочување на буџетските средства од други, можеби поважни сектори.
Како да се спречи инфлацијата во Македонија?
📌 Краткорочни мерки:
✔ Намалување на ДДВ за основни производи
✔ Контрола на цените на енергенсите
✔ Заштита на конкуренцијата и јакнење на регулаторните тела
📌 Долгорочни мерки:
✔ Поддршка на домашното земјоделско и прехранбено производство за намалување на увозната зависност
✔ Инвестиции во домашни енергетски капацитети
✔ Монетарни и фискални мерки за контрола на паричната маса и намалување на буџетскиот дефицит
✔ Инвестирање во трговска и логистичка инфраструктура
Како понатаму?
Ако Македонија сака долгорочна стабилност, неопходни се стратешки инвестиции. Наместо фрагментирано трошење на јавните средства, државата треба да се фокусира на:
⚡ 100 милиони евра годишно во Чебрен – за енергетска сигурност за 10 години.
🏭 400 милиони евра во индустрија и производство на храна – затоа што Македонија мора да произведува, а не само да увезува.
Во време на глобални промени, само оние што ќе делуваат навреме ќе можат да го зачуваат економскиот суверенитет, смета Миноски.