Цеца Ражнатовиќ се присети на затворските и зборуваше за полициската акција „Сабја“ во чии рамки беше уапсена.
Како се справивте со првите денови од притворот?
Страшно! Тоа беше голем шок за мене и за тоа време изгубив 5-6 килограми. За мене беше страшно да се разделам од моите деца, а не можев ни да размислувам низ што минува моето семејство. Од друга страна, исто така ми беше важно како медиумите ќе го претстават моето апсење. Сето ова ми направи многу непријатно. Во првите два месеци од притворот немав право да читам весници, па не можев ни да знам што се пишува за мене, за среќа. Како што подоцна дознав, слушнав и видов, ми беше сосема јасно дека, откако ми беше одземена слободата, медиумите ме демонизираа!
Штрајкувавте со глад во затвор. Што те поттикна на ваков потег?
Во моментот кога дознав дека јас и сестра ми Лидија делиме затворска соба, решив да го сторам тоа. Штрајкував со глад поради неправдата што ја доживува моето семејство, сестра ми која не е ниту виновна ниту виновна во затвор, а и поради се што поминав. Не ми беше целта да постигнам нешто за моја корист со тој штрајк со глад. Не плачев дури и кога бев во затвор два месеци пред тоа. Тоа беше знак на мојата тага поради апсењето на сестра ми! Десет дена штрајкував со глад.
